وصیت نامه شهید رضا نیکو
خانواده عزیزم اگر در طول زندگیم به شما بدی کردم مرا حلال کنید و از شما پدر و مادر عزیزم می‌خواهم از گناهان من درگذرید که در آن جهان عذاب نکشم.
چون اگر پدری و مادری از فرزند خود راضی نباشد خدا هم از او راضی نیست و امیدوارم که این خواسته مرا قبول کنید و مرا حلال کنید.
البته من کوچکتر از آن هستم که به دوستانم وصیتی کنم ولی یک خواهش دارم که آن هم این است که جبهه‌ها را خالی نگذارید و تا آنجا که توان دارید در جبهه‌ها حضور داشته باشید تا اماممان احساس تنهائی نکنند.
امام را دعا کنید چون به وسیله او و خواست خدا بود که این انقلاب پر شکوه به رهبری او پیروز شد. امیدوارم که این انقلاب با دادن این همه شهید و خون های بسیاری که در پایش ریخته شد تا نسلهای بعد ادامه پیدا کنند و تداوم بخش آن هم دادن خون های بیشتری است که ما باید این مسئله را درک کنیم. تا این جنگ تمام نشود هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که من با یک یا دو بار جبهه رفتن دین خود را ادا کردم. خیر هرگز چنین نیست ما باید تا آنجا که می‌توانیم در امر جبهه کوشا باشیم و جبهه‌ها را خالی نگذاریم و تا آخرین وصیتی که به خواهران دارم. البته من کوچکتر تر از آن هستم که وصیت و یا امری به کسی کنم اما به پشتیبانی از شهدای دیگر این وصیت را می‌کنم که آن هم حفظ حجاب و شخصیت زن است.
که تو ای خواهرم می‌توانی به وسیله همین حجاب مشتی محکمی بر دهان ابر جنایت‌کاران شرق و غرب‌ بزنی.
آخرین خواسته‌ای که از پدر و مادر عزیزم دارم این است که قبرم را آراسته نکنند و خیلی ساده و تاریک باشد. که اگر کسی به مزارم آمد بیاد قبر امام حسن (ع) در بقیع گریه کنند چون من که از آن امام بالاتر نیستم و خیلی هم کوچکتر. امیدوارم به این خواسته من عمل کنید و امیدوارم در روز قیامت امام حسین (ع) به دادم برسد و مرا از عذاب روز قیامت نجات بخشد و در آخر از همه شما التماس دعا دارم.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.
(مداحی مراسم مرا آقای بخشایش به عهده بگیرد)
بنده حقیر رضا نیکو